Drogi Rodzicu pamiętaj, że nie jesteś menedżerem Chelsea Londyn czy FC
Barcelony, a Twoja pociecha nie jest profesjonalnym piłkarzem.
Są to mimo wszystko dzieciaki i nie potrzebują nikogo krzyczącego i skaczącego przy
linii autowej jak szaleniec, jak gdyby ich życie zależało od rezultatu
meczu albo występu ich dzieci:
- jedną z głównych przyczyn rezygnacji z pięknej gry, jaką jest piłka
nożna jest presja rodziców na dziecko,
- jednym z największych bólów głowy trenerów są natrętni rodzice,
- jednym z największych snów każdego rodzica jest, aby ich dziecko
stało się profesjonalnym piłkarzem,
- powodem, dla którego dzieci grają w piłkę nożną jest zabawa.
Wyjmując czynnik zabawy z gry dziecka, od razu widać zniechęcenie i
znudzenie, co prowadzi do rezygnacji.
Rodzicowi bardzo trudno jest stanąć i obserwować swoje dziecko
upadające na twarz czy przegrywające z przeciwnikiem. Twój instynkt
podpowiada, aby zachęcać ich, lecz jest cienka linią pomiędzy zachętą
a byciem natrętnym lub naciskiem niepotrzebnie na swoje dziecko. Ze
smutkiem należy stwierdzić, że to drugie często jest powszechne. Ci
rodzice, którzy są natrętni mogą spowodować obawę przed popełnieniem błędu.
Bądź mniej krytyczny. Dzieci są bardzo twarde i elastyczne, ale z tego
samego powodu są także bardzo krusi i potrzebują zaufania i wiary swoich
rodziców. To może pochodzić tylko od Ciebie.
Twoją rolą rodzica jest pomoc dziecku lub pokaz:
- zachęty,
- cierpliwości,
- zrozumienia,
- zaufania.
Możesz także pomóc swojemu dziecku lub innemu przez:
- pochwały,
- oklaski,
- słuchanie,
- pokazując zainteresowanie.
Wszystkie te rzeczy mogą pomóc dziecku nie tylko rozwinąć się, ale
także czerpać więcej z gry. Z Tobą przy sobie dziecko będzie czuło
się na niepokonane i bezkonkurencyjne. Otrzymają tyle zaufania od Ciebie,
że wszystkie strachy czy wątpliwości znikną. Natrętni rodzice z
drugiej strony mogą zniszczyć zaufanie dziecka, napełnić ich pełnią
strachu i zabrać całą zabawę i przyjemność z gry, która jest czymś
naturalnym dla wszystkich uczestników sportu i raz utracona może być
bardzo trudna do odtworzenia. Twoją rolą nie jest tylko powiedzenie kilku
słów zaraz po zakończeniu meczu, lecz także bardzo ważna jest rozmowa
przed i po meczu.
Przed meczem:Nie powinieneś nigdy stawiać żądań przed meczem dziecku:
"strzel gola", "musicie wygrać". Zamiast tego powiedz "baw się dobrze". W
ten sposób dziecko czuje się zrelaksowane bez żadnych zbędnych
oczekiwań stawianych - co jest bardzo ważne.
Po meczu:Kiedy mecz się skończy powiedz swojemu dziecko jak dobrze się
spisało i że jesteś bardzo dumny z niego. Nigdy nie poddawaj krytyce lub
nie analizuj sytuacji z boiska. Czasami dzieci same dobrze wiedzą, co
zrobiły dobrze a co im poszło źle i nie potrzebują przypominania o ich
słabym występie oraz nadmiernego chwalenia po dobrym meczu. Dzieci mają
naturalnie wysokie wymagania, co do swojej osoby i mogą być własnymi,
najgorszymi krytykami. Jeśli Twój potomek schodzi z boiska zły i
krytykuje swój występ musisz po pierwsze i najważniejsze wysłuchać go.
Dzieci wiedzą, kiedy są okłamywane, więc byłoby złą rzeczą
mówienie im, że zagrały dobrze, jeśli same czują inaczej. Zamiast tego
ponownie powiedz jak dumny z niego jesteś i spróbuj wyjaśnić, że
każdy ma swój lepszy i gorszy dzień. Nie mogą być najlepsi, co
tydzień na boisku i że nie tracisz zaufania do nich. Jeśli tak się
stanie nie pozwól, aby dziecko rozpamiętywało tego przez długi czas.
Jeśli Twoje dziecko zagrało świetny mecz, ważne jest, aby nie
przesadzać z pochwałą. One także same wiedzą, na co je stać. Zwykła
pochwała i uznanie wystarczą. Wielu rodziców często przechwala swoje
pociechy i ostatnią rzeczą, jaką dziecko potrzebuje bez względu na
umiejętności jest powiedzenie mu, że będzie gwiazdą, a co gorsze
profesjonalnym piłkarzem.
Podczas meczu:Podczas zawodów każde dziecko wypatruje znajomej twarzy
poza boiskiem, na kogoś, kto pokaże, chociaż troszkę uśmiechu na
twarzy, kiwnie głową czy mrugnie oczami. To jest wszystko, co młodzi
zawodnicy potrzebują, zamiast głośnego krzyczenia "dobra robota", które
może oderwać dziecko od gry. Mały znak daje pewność dziecku, że ma
wsparcie, że ktoś obserwuje jego każdy ruch. Okrzyki naprawdę mogą
mieć negatywny wpływ na grę dziecka i nastawienie podczas gry. Przez
subtelną zachętę i uznanie Twoje dziecko w końcu przestanie szukać
Ciebie w tłumie i nie będzie potrzebowało imponować Ci czy szukać
Twojej aprobaty. To pozwoli im skoncentrować się na grze i zabawie wolnej
od presji.
Dla dzieci zabawa jest synonimem słowa gra, zawsze o tym pamiętaj.
Jeśli jesteś rodzicem, który krzyczy na swoje dziecko, podpowiada bez
przerwy, co ma zrobić, skacze przy linii bocznej, nerwowo się zachowuje,
dyskutuje z sędzią, z trenerem swojej drużyny, czy przeciwnej, ma jakieś
zarzuty do zawodników drużyny przeciwnej nie oznacza to, że jesteś
złym rodzicem, ponieważ chcesz, aby Twoje dziecko odniosło sukces. Bycie
włączonym w sprawy dziecka sugeruje, że jesteś bardzo dobrym rodzicem,
któremu leży dobro potomka na sercu. Jednakże musisz znaleźć złoty
środek (równowagę) pomiędzy wsparciem a byciem natrętnym i nigdy nie
zapominać, że dzieci widzą piłkę nożną, jako świetną zabawę, nie
biorą jej na serio.
Traktują ją jako aktywność wolną od reguł dorosłych.